Pierwszy.

-Justine, wstawaj ! – usłyszałam nieznany mi dotąd głos kobiety.

- Ta, taa. – odpowiedziałam z nadzieją, że dadzą mi spokój 7.00 rano

Ponieważ były wakacje miałam ochotę pospać do 11.00. Czego oni znowu ode mnie chcą?!

Ludzie różnie o mnie mówili. Nie obchodziło mnie zdanie innych od śmierci rodziców. Zginęli w wypadku . Mój tata prowadził samochód podczas ogromnej wichury. Czekając na światłach drzewo runęło wprost na ich samochód. Gdy się o tym dowiedziałam byłam w szoku. Sięgnęłam po żyletkę. Zrobiłam to 3 razy. Pierwszy raz na ręce. Dokonałam tego delikatnie, więc śladu nie ma. Drugi raz przy nadgarstku, a trzeci na brzuchu. Jednak ślady zostały.

- Jesteś już gotowa? – ponownie usłyszałam niski głos kobiety.

- Na co?! – odpowiedziałam zaskoczona

- Jak to? Dzisiaj przeprowadzasz się do domu Państwa Williams’ów.

- Świetnie. Kolejna rodzina, która wywali mnie za nie cały tydzień powrotem do tego głupiego domu dziecka. – powiedziałam cicho

- Masz czas do 10.00. Spakuj się i czekaj na mnie. – powiedziała podając mi trzy średniej wielkości walizki.

- Taa, jasne. – wzięłam torby i zaczęłam wrzucać do nich wszystkie swoje rzeczy. Pod ciuchami znalazłam płytę Bimbra. Rzuciłam ją do bagażu aż się odbiła i pękła…

Spakowałam dosłownie wszystko, aż przyszła po mnie czarnowłosa kobieta. Była średniego wzrostu po czterdziestce. Na palcu miała wielki, okrągły pierścień. Wsiadłyśmy do czarnego samochodu z przyciemnionymi szybami. Ok. trzydzieści minut później wysiadłyśmy. Byłyśmy przy dworcu ,na który się kierowałyśmy. Kobieta powiedziała mi gdzie mam wysiąść oraz dała mi mapę, by dojść do mego nowego domu. W końcu weszłam do pociągu. Ludzi było niewiele. Sama siedziałam w przedziale słuchając muzyki. Dziesięć minut później opuściłam pojazd i szłam w nieznane..

No i mamy pierwszy rozdział :D Jak będzie 7 komentarzy ( co najmniej ) to dodam nowy :) Życzę miłego czytania.